1632
Spektakl zdobył pierwsze miejsce w rankingu najlepszych krakowskich przedstawień, zrealizowanych w 2012 roku. Autorem rankingu, który ukazał się na łamach „Dziennika Polskiego”, podsumowującego rok 2012 w krakowskim teatrze, jest Łukasz Drewniak, krytyk teatralny, związany z tygodnikami "Przekrój" i "Tygodnik Powszechny" oraz TVP Kultura.
Spektakl zostanie zaprezentowany w Sali im. Lucjana Lipińskiego Małopolskiego Centrum Kultury SOKÓŁ we wtorek, 19 lutego br. o godz. 19.00.
Wstęp na podstawie bezpłatnych kart wstępu - do odebrania w kasie SOKOŁA (od 7 lutego 2013) do wyczerpania miejsc. Kasa czynna w dni powszednie w godzinach 10.30-20.00, w soboty i niedziele w godzinach 15.00-20.00.
Oto fragment recenzji Łukasza Drewniaka:
"Wiedziałem, że na scenie Masłowską powinno się gadać z prędkością strzałów z karabinu maszynowego, hiphopowo podkręcać i frazować, ale to, co zrobił z językiem i fabułą "Pawia" reżyser Paweł Świątek, przeszło moje wszelkie oczekiwania. Czwórka aktorów zachowuje się na scenie jak nastoletni coverband ABBY wpuszczony na próbę do sali na squasha. Słowa lecą we wszystkich kierunkach, ze zdań wyłaniają się melodie, ryczymy ze śmiechu nad losem głupich bohaterów. Ale pod tą rozrywkową powierzchnią bulgocze bunt i złość na plastikowy świat. "Paw" to nie tylko teatralny przebój, ale i spektakl do myślenia, szukania w nim drugiego dna, przewrotnego przesłania. Niekoniecznie tego, które odkrywamy od razu. (…)"
***
"Paw królowej"
według powieści Doroty Masłowskiej
reżyseria:
Paweł Świątek
obsada:
Wiktor Loga-Skarczewski / Szymon Czacki / Paulina Puślednik / Małgorzata Zawadzka
adaptacja i dramaturgia:
Mateusz Pakuła
scenografia:
Marcin Chlanda
Bohaterami Pawia królowej są mało rozgarnięte postaci, których jedynym marzeniem jest bycie celebrytą (czyli osobą znaną z tego, że jest znana). Całość
napisana została w formie piosenki hiphopowej, a błyskotliwie zabawny tekst, pełen zaskakujących zbitek słownych, naszpikowany jest gramatycznymi i stylistycznymi błędami. Druga książka Masłowskiej Paw królowej – podobnie jak jej debiut powieściowy Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną – podzieliła krytyków, którzy jednak ogłosili zgodnym chórem, że obie napisane są genialnie.
Twórcy nazwali swój spektakl „poematem o tym dlaczego warto słuchać, tych którzy nie mają nic do powiedzenia”. Skoncentrowali się na wątkach, które łączy postać „gwiazdora” muzyki Stanisława Retro. Jako „artysta” niewiele ma on do zaoferowania i podkrada gitarowe solówki autorom taniego popu, ale fakt niezaproszenia go na sylwestrową imprezę, na której „będą wszyscy, którzy się liczą” nabiera dlań wymiaru antycznej tragedii... Nachalnie powtarzany w spektaklu refren: „Piosenka ta powstała za pieniądze z Unii Europejskiej. Ma na celu zwiększenie liczby głupców w społeczeństwie” początkowo bawi jak bezczelny, sztubacki dowcip, z czasem jednak zaczyna uwierać. Jest tak śmiesznie, że aż strasznie.
***
IV edycja festiwalu re_wizje
Festiwal wyznacza najważniejszy kierunek poszukiwań Starego Teatru. Re_wizje zostały pomyślane jako cykl spektakli, pokazów, warsztatów, wystaw, spotkań i dyskusji koncentrujących się wokół wybranego zagadnienia. Do tej pory odbyły się trzy edycje: romantyzm (2005), antyk (2007) i sarmatyzm (2009). IV edycja festiwalu, czyli re_wizje BIO.S, stanowić będzie zupełnie nową jakość. Tematem organizującym sezon 2012/2013, punktem wyjścia i nicią wiążącą wszystkie festiwalowe spektakle jest hasło BIO.S
BIO.S – hasło określające tę edycję re_wizji – określa zarówno zespół procesów życiowych, jak również układ warunków, w którym procesy te przebiegają [BIO]; jednocześnie stanowi określenie procedur informatycznych pomiędzy systemem operacyjnym a sprzętem (Basic Input Output System) a także możliwy angielski znak na mnogość zdarzeń [BIO.S].
Produkcja spektaklu została dofinansowana w ramach projektu "IV edycja festiwalu re_wizje w Małopolsce" ze środków Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013
