Wieczory Małopolskie 2011

 WIECZÓR 99. - 3 lutego 
BROADWAY STREET - MOJA DROGA
koncert musicalowy

Wystąpili: Edyta KRZEMIEŃ i Jakub WOCIAL
Przy fortepianie: Wawrzyniec Prasek
Program: piosenki i duety ze słynnych musicali oraz filmów Upiór w operze, Słoneczny bulwar Andrew Lloyd Webbera, Nędznicy Claude-Michela Schönberga, Piękna i Bestia Alana Menkena oraz innych.

Musical to forma teatralna łącząca muzykę, piosenki, dialogi mówione i taniec. Ładunek emocjonalny dzieła – humor, patos, miłość, gniew – podobnie jak sama opowieść, jest wyrażany poprzez słowa, muzykę, ruch i techniczne aspekty  przedstawienia  tworząc  jedną,  spójną  całość. Fabuła musicalu może być pomysłem własnym jego autora lub adaptacją powieści (Wicked i Man of La Mancha), sztuki teatralnej (Hello, Dolly!), klasycznej legendy (Camelot), wydarzenia historycznego (Evita), czy też filmu (The Producers i Hairspray).


EDYTA KRZEMIEŃ
Aktorka  teatralno-musicalowa, wokalistka. Absolwentka Wydziału Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu  Jagiellońskiego  w  Krakowie. Studentka Wydziału Wokalnego Uniwersytetu Muzycznego im. F. Chopina w Warszawie. Uczennica Wydziału  Wokalnego Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia im. W. Żeleńskiego w Krakowie. Od 2007 związana z Teatrem Muzycznym ROMA. Odtwórczyni wielu ról musicalowych m.in.: w Akademii Pana Kleksa, Christine Daaé w  Upiorze w operze A. L. Webbera, Fantyny  w  Les  Misérables  C. M. Schönberga  na  podstawie powieści  V.  Hugo  Nędznicy,  Esmeraldy  w  Notre-Dame l’histoire. Brała udział w wielu koncertach m.in.: Najlepsze  z  ROMY, Summer  Music  Festival  (Wieliczka,  2009). Wzięła udział w nagraniach dubbingu roli Królewny Śnieżki  animowanego filmu W. Disneya Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków.

JAKUB WOCIAL
Wokalista,  aktor  musicalowy,  scenograf.  Absolwent  Ogólnokształcącej  Szkoły  Sztuk  Pięknych im.  Wojciecha  Gersona  w  Warszawie. Kształcił  się  wokalnie    pod   opieką m.in.:  Barbary  Skowronek  i  Barbary Piaseckiej.  Udział  w  przygotowaniach do musicalu Piotruś Pan Janusza Józefowicza zainicjował jego karierę wokalną (1999). Otrzymał wiele nagród w dziedzinie scenografii m.in.: III nagrodę za projekt scenografii do musicalu Evita wystawianego w warszawskim Teatrze Rampa (2000). Założyciel autorskiego Teatru Muzycznego Palladium Stage w Warszawie  (2004).  Wykonawca  licznych  ról  musicalowych m.in.: Herberta w spektaklu Taniec Wampirów Romana Polańskiego Teatr Muzyczny ROMA, 2005), Młodszego Patora w spektaklu Chłopcy z Placu Broni Ferenca Molnara w reżyserii Dariusza Sikorskiego (Teatr na Woli), Upiora w adaptacji  na  małą  scenę  The  Phantom  of  The  Opera.  Z  życia Upiora  A.  L.  Webbera  (2006)  -  oprócz  wykonania  głównej roli artysta zajął się reżyserią oraz stworzył scenografię do całego musicalu. Występował na deskach Theater des Westens w Berlinie, Metronom Theater w Oberhausen oraz Palladium Theater w Stuttgarcie.

---

WIECZÓR 100. JUBILEUSZOWY - 4 lutego 
WOLFGANG AMADEUS MOZART
WESELE FIGARA (LE NOZZE DI FIGARO KV 492) 
Opera komiczna w czterech aktach - oryginalna włoska wersja językowa

Fot. Jarosław Budzyński Od lewej do prawej: Andrzej Klimczak (Figaro), Justyna Stępień (Zuzanna), Anna Wierzbicka (Hrabina), Mariusz Godlewski (Hrabia), Marzanna Rudnicka (Marcelina), Sławomir Jurczak (Bartolo), z tyłu na II planie Jerzy Knetig (Basilio)

Libretto: Lorenzo da PONTE
Inscenizacja i reżyseria: Ryszard PERYT
Kierownictwo muzyczne: Zbigniew GRACA
scenografia: Andrzej SADOWSKI
Obsada: Hrabia Almaviva - Witold ŻOŁĄDKIEWICZ, Hrabina Almaviva - Gabriela KAMIŃSKA,  Zuzanna - Agnieszka KOZŁOWSKA, Figaro - Bogdan ŚLIWA, Cherubin - Julita MIROSŁAWSKA, Marcelina - Aleksandra BUBICZ, Don Basilio, Don Curzio - Krzysztof  KUR, Bartolo - Jerzy MAHLER,  Antonio - Sławomir JURCZAK, Barbarina-Aleksandra BISKOT
Zespół Solistów WARSZAWSKIEJ OPERY KAMERALNEJ, WARSZAWSKA SINFONIETTA
Zbigniew GRACA - dyrygent
Ewa PELWECKA - klawesyn

"Pałac hrabiego Almavivy, schyłek XVIII w. Zuzanna - pokojówka Hrabiny, i Figaro - lokaj Hrabiego, mają się pobrać. Mimo to zaniedbujący swoją żonę Hrabia zaleca się do fertycznej pokojówki, a gdy się okazuje, że przypadkowym świadkiem tych zalotów jest kochliwy paź Cherubin, Hrabia – podejrzewając pazia również o umizgi do Hrabiny – postanawia go usunąć, wysyłając do wojska. Marcelina, gospodyni doktora Bartola, domaga się od Figara dopełnienia obietnicy małżeństwa, które kiedyś przyrzekł jej nieopatrznie w zamian za pożyczkę. Figaro, Zuzanna i Hrabina obmyślają plan, który ma dopomóc w połączeniu się pary służących, a jednocześnie skompromitować Hrabiego Almavivę, przywracając go żonie. Po wielu komplikacjach i przebierankach wszystko kończy się szczęśliwie; Figaro okazuje się… synem Marceliny i Bartola i otrzymuje od nich zgodę na małżeństwo z Zuzanną, paź Cherubin żeni się z Barberiną, córką Ogrodnika, a ośmieszony i skruszony Hrabia wraca do sentymentalnej i wyrozumiałej Hrabiny".