Posiadały one wiatrownice klapowo-zasuwowe, mechaniczną trakturę gry oraz elektryczną trakturę rejestrową z trzema wolnymi kombinacjami. Dyspozycja obejmowała 41 rejestrów, rozdzielonych pomiędzy trzy manuały i pedał w następujący sposób:
Rückpositiv (man. I):
 Tremulant
    
        
             
        Liebl. Gedackt 
            8' 
        
            
             
        Praestant 
            4' 
        
            
             
        Spillflöte 
            4' 
        
            
             
        Blockflöte 
            2' 
        
            
             
        Quinte 
            1 1/3' 
        
            
             
        Terz 
            1 3/5' 
        
            
             
        Zimbel 3f. 
            1/2' 
        
            
             
        Krummhor 
            8' 
        
            
             
    
             
            
            
Hauptwerk (man. II):
| Gedacktpommer | 16' | 
        
| Principal | 8' | 
        
| Rohrflöte | 8' | 
        
| Gemshorn | 8' | 
        
| Octave | 4' | 
        
| Nachthorn | 4' | 
        
| Quinte | 2 2/3' | 
        
| Octave | 2' | 
        
| 
             Mixtur 5f.  | 
            1 1/3' | 
        
| Cornett 5f. (od g) | 8' | 
| Trompete | 8' | 
| Klarine | 4' | 
Oberwerk (man. III):
| Metallgedackt | 8' | 
| Quintadena | 8' | 
| Salizional | 8' | 
| Ital. Principal | 4' | 
| Rohrflöte | 4' | 
| 
             Sesquialtera 2f.  | 
            |
| Schweizerpfeife | 2' | 
| Mixtur 4-6f. | 2 2/3' | 
| Dulzian | 16' | 
| Oboe | 8' | 
| 
             Tremulant  | 
            
Pedal:
| Principalbaß | 16' | 
        
| Subbaß | 16' | 
        
| Quintbaß | 10 2/3' | 
        
| Octavbaß | 8' | 
        
| Gedacktbaß | 8' | 
        
| Rohrgedackt | 4' | 
        
| Feldflöte | 2' | 
        
| Mixtur 5f. | 2 2/3' | 
        
| 
             Posaune  | 
            16' | 
        
| Trompete | 8' | 
| Claironbaß | 4' | 
Organy dysponowały następującymi połączeniami mechanicznymi:
I-II, III-II, I-P, III-P
Zakres klawiatur obejmował w manuałach C-g’’’, a w pedale C-f’.
Analiza dyspozycji wskazuje, iż organy te zostały zaprojektowane w sposób typowy dla czasu swego powstania – z wyraźnym nawiązaniem do barokowych instrumentów północnoniemieckich. Obok dyspozycji, zapewniającej odrębność brzmieniową każdej z sekcji instrumentu (Werkprinzip) i ograniczonej możliwości ich łączenia, źródło inspiracji stylistycznej potwierdza widoczny na zdjęciu sposób rozmieszczenia sekcji brzmieniowych: umieszczony w balustradzie chóru Rückpositiv, górujący nad umieszczoną centralnie sekcją główną Oberwerk i flankujące ją wieże, kryjące piszczałki sekcji pedałowej. Strzelista piramida brzmieniowa, wykreowana za pomocą dużej ilości głosów alikwotowych i wysokobrzmiących mikstur, oparta została na stosunkowo skromnym zasobie głosów podstawowych. Tym samym przełom XVIII i XIX stulecia wyznaczał górną granicę repertuaru możliwego do wykonania na tych organach i to ze szczególnym wskazaniem na muzykę niemieckiego kręgu stylistycznego. Ten stan rzeczy skłonił parafię w Lampertheim do wymiany instrumentu na nowy, o bardziej uniwersalnej dyspozycji. Zapewne nie stałoby się tak, gdyby nie znacząca rola artystycznej muzyki organowej w liturgii ewangelickiej i chęć parafian, by móc w jej trakcie słuchać również dzieł XIX i XX-wiecznych. Poważnym argumentem była również potrzeba gruntownej renowacji niektórych mechanizmów oraz użycie przez firmę Walcker w latach powojennego kryzysu tańszych zamienników w miejsce niektórych, wówczas trudno osiągalnych materiałów, typowych dla budownictwa organowego (np. wykonanie dużych piszczałek prospektowych z blachy cynkowej, zamiast ze stopu cynowo-ołowiowego).
O przydatności organów Walckera do wykorzystania w procesie budowy organów w nowosądeckim MCK SOKÓŁ zadecydowały: stosunkowo bogata obsada poszczególnych sekcji brzmieniowych, podział i wymiary wiatrownic umożliwiające ich rozmieszczenie w bardzo ograniczonej przestrzeni podestu organowego sali koncertowej im. Lucjana Lipińskiego oraz spora liczba piszczałek nadających się do użycia podczas budowy nowego instrumentu.




